Vandaag hebben we afscheid genomen van onze oudste (96) Gildezuster Mien van de Burgt
Op 1 november 1978 nu 46 jaar geleden werd Piet van de Burgt geïnstalleerd als gildebroeder bij het Sint Catharina en Sint Barbara Gilde dat toen onder leiding stond van Jo van de Kerkhof, Dekenschrijver Wim Janssen en Dekenschatbewaarder Leo Kouijzer.
Piet was zeer actief binnen het gilde en werd al snel materiaalbeheerder.
Deze taak werd mede goed ingevuld door zijn echtgenote Mien die dus ook voor haar officiële installatie als gildezuster nauw betrokken was en werd bij ons gilde. Mien en de andere echtgenotes van het gilde vervaardigden de zilvermantels, zorgden voor het poetsen van het gildezilver en daarmee voor het goede ‘uiterlijk vertoon’ van het gilde.
Piet werd in 2000 benoemd tot Lid van Verdienste van het gilde, en overleed enkele jaren later in 2006.
Vanaf 2015, mochten er, na veel vergaderingen, ook dames bij ons gilde. Vier gildezusters werden er geïnstalleerd, waaronder – uiteraard – Mien van de Burgt.
Door de komst van de gildezusters begon er een andere wind te waaien in het gilde en kwamen er meer sociale activiteiten en keerde het gilde zich meer naar buiten, in de gemeente.Mien deed actief mee als jurylid bij onze open dag in 2018 onder de noemer ‘Heel het gilde bakt, met Mierlo’.
Enkele jaren later, na de covid-pandemie werd deze open dag bij het gilde nog een keer herhaald onder de naam: ‘Heel het gilde bloeit, met Mierlo’ waarbij Mien weer als deskundig jurylid optrad.
Dag Mien,
Dank voor de vele mooie gesprekken die we met elkaar hadden. Eerst nog in je huis in Mierlo, later in je kamer in Heeze. Bijna altijd over het gilde, en vaak keken we dan ook naar de vele foto’s van het gilde. Begin dit jaar nog, liet je de oorkonde zien waarin Piet ‘Lid van Verdienste’ werd. Die tekst en ook deze titel is in maart, mede onder jouw toezicht, pas nu, in 2024 – dus 24 jaar nadat Piet deze titel kreeg – overgedragen aan Toon Romonesco! Trots was je en terecht!
In de gesprekken naar ons jubileum, zei je: wacht maar Ria, eerst maar eens kijken of ik dat haal.
Helaas heb je de tentoonstellingen niet meer gezien, maar heel Mierlo heeft jou en Piet al herkend op de foto’s in het Hof van Bethanië. Opnieuw zou je trots geweest zijn, want…alles voor het gilde van Piet en van jou.
Dank voor al het moois, het goeds, de wijze woorden, je kennis, de vriendschap en je liefde!
Gedicht ‘Herinneringen’ – dichter onbekend.
Als dit het einde is en verder niets,
dan is er leegte, gemis, verdriet en tranen
om wat eens was en niet meer is.
Maar er is meer dan lijf en leden,
veel meer.
Want wat een mens bezielt,
dat is, dat was,
haar geest, haar kracht,
haar denkvermogen,
alle gaven van haar hart,
haar goedheid grenzeloos,
de sterkte van haar woord,
haar hartelijk gebaar,
haar spreken, vlug of juist bedachtzaam,
haar zwijgen soms veelzeggend.
Dat alles leeft,
leeft voort in die Mien kenden,
die van haar hielden en blijven houden
omdat haar geest nooit, nooit vergaat.
Er kunnen geen reacties gegeven worden